Laatste YFU-weeekend en Buenos Aires

Zaterdagochtend maakte om 6u in de ochtend het Spaanse liedje ‘escape de mis brazos’ van El Perro me wakker. Tijd om een douchke te nemen wat te ontbijten en met Roberto te vertrekken naar Tres Cruces (waar de bussen die van het binnenland komen toekomen). Daar moesten we zoals bij alle YFU-weekends allemaal samenkomen om dan samen naar een afgelegen plaats in Montevideo te rijden om daar ons laatste oriëntatieweekend te beginnen. Heel het weekend werd er in groepjes gepraat over verschillende onderwerpen: hoe gaat het zijn als we terugkomen, hoe gaan we afscheid nemen van onze familie, wat gaan we de laatste maanden van ons verblijf hier doen, ben ik dit jaar hard verandert?,… En natuurlijk genoten we nog eens een laatste keer van elkaars gezelschap. Want het zou wel eens de laatste keer zijn dat we elkaar zagen. De kans bestaat er natuurlijk altijd dat je ze nog eens terugziet, hier of terug in Europa, maar toch is er niets zeker. Natuurlijk zat ik al wel langer meer en meer te denken over het afscheid en de terugkomst maar na dit weekend sloeg het pas echt door dat het echt wel bijna allemaal achter de rug is. Nog maar iets meer dan 2 maand. Ik mag niet denken aan die laatste week, dag, uur. En het moment van afscheid op de luchthaven…


Het was dus wel een beetje een enge oriëntatie maar het was ook wel echt heel fijn om iedereen nog eens en misschien voor een laatste keer terug te zien. We hebben niet teveel getreurd maar vooral véél gelachen. Zondagavond dan vertrokken diegene die niet meegingen naar Buenos Aires al naar huis. Er werden dus volop kussen en knuffels gegeven. Wij die wel meegingen gingen niet te laat slapen want maandag moesten we al om 4u30 opstaan. Er werd licht ontbeten en we vertrokken eerst met de bus naar Tres Cruces. Daar namen we de bus naar Colonia (departement in Uruguay), een twee uur lange busrit. Het was wel mooi om de zon zo zien op te komen maar ik denk dat bijna iedereen te vermoeid was om er echt van te genieten. Daar namen we dan de boot naar Buenos Aires. Een klein uurtje; Het is zeker niet zo’n boot als om naar Londen te gaan. Het leek meer op een vliegtuig aan de binnenkant. Aangekomen in deze gróte stad gingen we met de bus naar ons hotelletje. Eerste indruk van BA, het was echt wel groot. Je zag de zon wel schijnen maar het lijk of de stralen niet tot aan de grond leken te komen door al die grote gebouwen. Aangekomen in ons hotel waren er eerst een beetje problemen met het hotel maar uiteindelijk is het allemaal goed gekomen. Ik sliep samen met Inessa (de andere Belgische) en Janice (een Hollands meisje). We hebben echt wel wat afgelachen met ons drieën. Na dat we wat hadden uitgepakt gingen we met z’n allen middageten. Heel lekker en heel goedkoop. Daarna vertrokken we met een bus op citytour. We verkenden de stad en af en toe stapten we uit. We zagen de grote obelix die opp het kruispunt stond met Avenida Corrientes (waar wij logeerde) en de breedste straat van de wereld. We reden voorbij verschillende monumenten, de meeste geschenken van andere landen. We stopten ook in een wijk die Bocca heet. Het is een zeer arme buurt en er zijn twee dingen maakt het zo toeristisch: je hebt er het stadium van de plaatselijke ploeg Bocca (zeer populair in Argentinië) en de huizen zijn er heel speciaal, ze zijn geschilderd in allemaal verschillende kleurtjes. Onze gids legde uit waarom, toen de Italiaanse immigranten hier aankwamen hadden ze geen geld om verfpotten te kopen, dus gebruikten ze allemaal overschotjes. Vandaar dat het daar dus zo kleurrijk is. Daarna vertrokken we naar een grote en bekende winkelstraat, Florida. Daar kregen we vrij om te shoppen. We spraken op een bepaald uur op een plaats af en gingen weer met z’n alle eten, pizza. Daarna vertrokken we terug naar het hotel en gingen we slapen, iedereen was kapot natuurlijk.

Dinsdag moesten we om 9u gaan ontbijten, wonder boven wonder kreeg ik mezelf makkelijk uit bed. Het ontbijt was sober maar wel lekker (alleen de fruitsap was verschrikkelijk). We vertrokken met de bus (plaatselijke bus, dus niet zo’n toeristische bus) naar een andere grote winkelstraat. Daar kregen we weer iets van een twee uur vrij. Dan vertrokken we samen met de metro naar een shoppingcenter. Hier kregen we weer een tijdje vrij. Met z’n alle gingen we dan terug het hotel (we mochten zelfs gratis met de metro omdat er anders een te lange file was voor de ticketjes). We moesten op een bepaald uur beneden in het hotel staan maar tot dan kregen we vrij en mochten we dus zelf wat gaan wandelen. Ik en Inessa gingen dan onze eigen Avenida Corrientes eens af. s’ Avonds vertrokken we al wandelend naar een hippe buurt om te eten. Er waren een tiental restaurantjes naast elkaar en allemaal redelijk duur, het was dus niet gemakkelijk om te kiezen. We hadden met een groepje besloten om iets te gaan eten en dan in een bartje iets te gaan drinken. Het enige probleem was dat we zolang op ons eten hebben gewacht dat er gewoon geen tijd niet meer was. We zijn dan de laatste tien minuten maar even een boekenwinkeltje met een oude meneer binnengestapt (ik heb nog nooit iemand zo hard proberen te verkopen denk ik). Om dan ook nog eens een ander vervoersmiddel te gebruiken gingen we met de taxi naar huis.

Woensdag weer om 9u ontbijt. Weer gingen we naar een andere winkelstraat waar we de laatste koopjes konden doen (dachten we); Ik kon toen eigenlijk al echt niet meer, mijn voeten waren gewoon dood! We keerden terug naar het hotel en kregen vrij tot 5u, dan moesten we beneden staan met onze valiezen. Ik en Janice wilden toch nog eens even tot Florida wandelen (ik wou echt nog all stars hebben) het was een hééél lange wandeling maar we hebben nog een paar goede koopjes gedaan (oa all stars!). Zoals ook de Uruguayaanen komen de Argentijnen vaak te laat en dus hebben we heel lang in de lobby van het hotel gewacht op ons vervoer naar de haven. Die tijd hebben we dan maar ingevuld met nog een paar laatste foto’s van elkaar te nemen. Aangekomen in de haven was het weer dezelfde toer als maandag. Met de boot naar Colonia en vandaar naar Montevideo. Uiteindelijk kwamen we al om 11u aan. Snel nog een laatste keer afscheid nemen van iedereen en dan lekker terug naar huis J!

We hebben dus duidelijk veel geshopt! Ikzelf vond het een héél mooie en spannende stad al had ik misschien liever wat meer culturele dingen gedaan zoals een keer gaan eten waar er de tango gedanst werd of een keer naar het theater, maar we hadden gewoon te weinig tijd. Maar wie weet zet ik ooit nog eens voet aan stuk op Buenos Aires…