dinsdag 3 november 2009

Graduatie en Toneel

Terwijl wij nog een weekje school hebben, niet echt les want het zijn ‘examens’, maar toch heb je gewoon de andere lessen van die dag… (snap je?), hebben de 6de jaars gedaan. En daar hoort een graduatie bij natuurlijk. Die was op donderdag. Wij gingen ook naar de graduatie, het is namelijk zo dat 5jaar geleden de zoon van de familie gestorven is. Hij was even oud als mij en zou dus nu afstuderen. Dit maakte het allemaal heel emotioneel. Het begon toen de 6de jaars binnenkwamen allemaal zo mooi opgemaakt, in hun kleedjes en kostuums allemaal met een grote smile op hun gezicht. Ik dacht terug aan mij eigen laatste dagen als 6dejaar en de eerste dagen als afgestudeerde en aan alle mooie momenten die ik toen beleefd heb… en toen kwamen er kleine traantjes natuurlijk. Maar het ergste moest nog komen. Nadat alle 6de jaars aan de beurt geweest waren vroeg de directeur ceci en Roberto naar voor. Jime en Agus braken natuurlijk en begonnen heel hard te wenen, ik zat tussen hen en probeerde hen een voor een te troosten terwijl ik zelf ook enorm hard begon te wenen (het feit iemand om wie je veel geeft zo verdrietig te zien breekt je…). Toen ik daarna ook nog eens Juampi zag wenen was het helemaal compleet! Gelukkig was er die avond iets om de gedachten te verzetten. Bij een graduatie hoort natuurlijk een feest, en feesten kunnen ze hier als de besten. Het is hier blijkbaar ook de gewoonte dat de 4de en 5de jaars ook naar dit feest komen. Dus vertrok ik samen met wat meisjes naar een andere vriendin, waar we ons daar samen klaarmaakte om dan met 8 in een auto naar het feest te vertrekken. Het was zeer gezellig, het was die dag wel heel warm geweest en dat voelde je ’s avonds ook nog wel… Om 5 uur was het feestje dan gedaan, dan moesten we nog wel een hele tijd wachten op de papa van een van de meisjes om ons naar huis te brengen en dan moesten we iedereen een voor een thuis afzetten. Ik lag dus rond 20 na 6 in men bed en een uurtje later mocht ik er al weer uit. We hadden met de klas afgesproken dat we allemaal naar de les zouden gaan en inderdaad iedereen was er. Hoe, dat is wat anders, slapen met je hoofd op de bank is iets wat je wel vaker ziet, maar die ochtend waren er meisjes die zich op de grond legden om te slapen ;)!

Het laatste spectaculaire dat ik heb meegemaakt was zaterdag. Een toneelvoorstelling, en niet zomaar één, één van 5 artistico. Mijn klas dus, jaja ik heb geacteerd, wie had dat ooit gedacht. Het was een examen, voor tekenen, theater en muziek. Er waren verschillende scènes en hoewel ik maar in 1 scène meespeelden heb ik het toch wel redelijk goed gedaan denk ik ;), zo in het Spaans acteren is natuurlijk niet gemakkelijk hé J. De tweede keer dat we het deden heb ik me wel een beetje versproken, wat voor hilariteit zorgde natuurlijk….
Die avond was er normaal ook een Halloween feestje bij een meisje thuis maar door de regen werd dit afgelast. Dan zijn we maar met heel de klas een pizza gaan eten, lekker gezellig .

'Examens' en verkiezingen

Het einde van het schooljaar eindigt hier en dat wil natuurlijk zeggen, examens. Het zien hier niet echt examens. IK snap het systeem niet zo goed, maar het komt er op neer als je op je ‘jaartotaal’ niet genoeg hebt kan je in de vakantie nog eens proberen en anders daarna nog eens en blablabla. Ik doe uiteraard niet mee met die examens, daarvoor heb ik te weinig leerstof gezien. Alleen Engels heb ik meegedaan, dit is hier (in vergelijking tot het Engels van vorig jaar) poepiesimpel! Ik weet wel de uitslag nog niet. Ook heb ik in de Spaanse les een mondeling gehad over België, dit was zeer goed, een 10/12!

Op 25 oktober waren het hier verkiezingen. Wat een gebeurtenis!! Al van toen ik hier de eerste dagen toekwam, stond de Rambla elk weekend vol met mensen met vlaggen en foldertjes, ook hangen mensen vlaggen uit hun huis en auto’s, ze zijn hier redelijk open over op wie ze gaan stemmen. Zondag was het dus een drukste van jewelste, eerst ging ik mee met Roberto en Cecilia en daarna ben ik ook meegegaan met Jime (het was de eerste ker dat ze mocht gaan stemmen J). De “ gezinsleden moesten alle 3 op een andere plaats gaan stemmen (wat een organisatie) en het gebeurt hier nog allemaal met papier, ze trokken grote ogen toen ik vertelde dat wij met de computer stemden ! S’ Avonds kwamen er dan vrienden van de familie kijken naar de uitslag op tv, was een heel gezellig en vooral grappige avond ;)!